Friday, July 7, 2017

කොළඹ අහස යට (මැල්ලුම ට පසු!)

හමා ආ මඳ සුළඟට අතුවලින් නිදහස් වූ වියලි පත්‍ර හා පර මල් උදාසීන ලෙස බිම පතිත විය. දිවා කාලය ලං වී තිබුණු බැවින් පරිසරය ද උණුසුම් වෙමින් තිබුණි. අරලිය ගස් සෙවනේ තන බිස්ස මත වාඩි වී උන් සුදර්ශීට හා සුමේධට ඒ උණුසුම ගැටලුවක්වූයේ නැත.. ඒ ආසන්නයේ තුරු සෙවනේ උන් කිසිවෙකුටත්  සූර්ය තාපය ගැටලුවක් වූයේ නැත්තේ තුරු සෙවනින් ලැබුණු සිසිලසත් සිත්වල වූ උණුසුම් හැගීමත් නිසා විය හැකි ය... සුමේධගේ උරතලයෙන් හිස එස වූ සුදර්ශී තම ජංගම දුරකථනයෙන් වේලාව බැලුවේ යමක් සිහි වූ ලෙස ය.
දොලහට කිට්ටුයි.. අපි යමු නේද? මට 12ට අපේ සොසයිටි එකෙන් කරන දානෙ වැඩේට වැඩ වගේකට යන්න තියනවා.
සුදර්ශී එසේ කීවේ සුමේධගේ දෑස දෙස හොරැහින් බලමින් ය.
“ “හරි යමු. අද දොලහ වෙනකොට ගේට් එක ලඟ ඉන්න ඕනේ.. තව පොඩ්ඩෙන් මට ඒක අමතක වෙනවා..
ඇයි අදත් පිකට් එකක්ද..
සුදර්ශී එය විමසා සිටියේ අමනාපය මුසු හඪින් ය.
ඔව්..
සුමේධ ඒ කෙටි පිළිතුර දුන්නේ ඉවත බලා ගෙන ය.
දැන් දවස් කීයක් ඔහොම ගියාද... ආයෙත් ගුටි කාලා.. වැටිල තුවාල කර ගෙන එනවකෝ... මං නම් පැත්ත හැරිලවත් බලන්නැහැ...
ඔයා කියුවට බෑනෙ... කොහොමහරි මේ දේවල් වෙනස් කර ගන්න ඕනේ... අනික අය්යලා කියන දේට පිටින් යන්නේ කොහොමද?
හෙට දානෙ වැඩවලට සැරසිලි පටන්ගන්නයි හදන්නේ. ඔයාට ඒ වැඩ හොඳට පුලුවන් නිසා මං එක්කන් යන්න හිතන්හිටියේ..
හරි කමක් නෑ. ඔයා යන්නකෝ... මං මේ වැඩේ ඉවර වෙලා එතනටම එන්නම්.
හරි එහෙනම් යමුකෝ.
කියමින් සුදර්ශීගේ පිටි අල්ල සිප ගත් සුමේධ නැගිට සිටියේ ය.
*****
දිවා කාලය ලං වෙමින් පැවති නිසා ආපන ශාලාව තුල මඳ කලබලකාරී ස්වභාවයක් දිස් විය. දිවා 12ට ලැබෙන විවේක කාලයට ආහාර ගැනීමට සිසුන් පැමිනීම මේ වන විට මඳ වශයෙන් ඇරඹී තිබුණි. ආපන ශාලාවේ ඈත කොනක මේසයක වාඩි වූ සිසුන් තිදෙනෙක් යමක් පිළිබඳව ඉතා පහත් ස්වරයෙන් කතා කරමින් සිටී.. මේසය මත තේ කෝප්ප 4ක් සහ කළු පොලිතීන් කවරයෙන් ආවරණය කළ යම් පාත්සලයක් වියමුදල් ලබා දෙන කවුන්ටරය ළඟ උන් තරිඳු රුපියල් 40ක් එහි වූසේවකයාට ගෙවා වඩේ දෙකක් සහිත පිගානත් ගෙන එම මේසයේ වාඩි විය. එක් වඩයක් අතට ගත් ඔහු එය දෙකට කඩා රමේශ් අතට එක් කොටසක් දී පිගාන ගයාන් දෙසට දිගු කලේ ය. ඔව්න් දෙදෙනාද වඩය දෙකට කඩා බෙදා ගත්තේ තේ කෝප්පය ද අතට ගනිමින්ම ය.
දැන් ඔක්කොම හරි නේද? ජවය ඉතුරු බෝඩ් ටික ලියලද බැලුවද
තරිදු කතාව ඇරඹීය
ඒව ඔක්කොම හරි අය්යේ.. අද එදාට වඩා කෙල්ලොත් පිකට් එකට බහී..
එල මල්ලී ඒකයි වෙන්න ඕනේ.. තනි ඉරටුවක් කඩන්න ලේසී මල්ලි.. හැබැයි ඉරටු මිටියක් කඩන එක ඒතරම් ලේසි නෑ..
දැන් 12ට ළඟයි ඉක්මනින් යමු
කියමින් රමේශ් පළමුව නැගිට්ටේය.
****
පැරණි ගොඩනැගිල්ලක් පසුපස වූ පඳුරක් තුළ වූ යම් යම් දේ එලියට ගමින් සිසුන් කිහිපදෙනෙකු කඩිසරව වැඩයේ යෙදෙමින් සිටී. දිවා කාලය ලංව ඇති බැවින් පරිසරය ද උණුසුම් වී ඇත. කඩිමුඩියේ වැඩ කරන සිසුන්ගේ මුහුණු දහඩියෙන් තෙත් වි ඇත. පඳුර තුළින් ඇද ගන්නා සියල්ල ගොඩනැගිල්ල පිටුපස ගොඩගසන්නේ යුද්ධයකට මෙනි. පොලු, මුගුරු, වීදුරු බෝතල් හා විශාල ගල් ඒ අතර විය.
බෙලා තව තියනවද?
ගොඩනැගිල්ල අසළ වූ අයෙකු පඳුරු අතරට නැමෙමින් ඇසුවේ ය.
තව ටිකයි..
පඳුරු ගාල තුළින් පිළිතුරු ලැබුණි.
ඉක්මන් කරපන්.. 12ට ලඟයි.
ඔහු නො ඉවසිල්ලෙන් කියා සිටියේ තම අත් ඔරලෝසුව දෙස ද බලමින් ය.
අපි බලමුකො උන් හෙට දානෙ දෙන හැටි.ඔහු තමාටම කියා ගත්තේ ය. එහි කවුරුන් හෝ සිටියා නම් ඔහුගේ මුහුණේ ඇඳුනු සමච්චල් සිනහව දකිනු ඇත.
*****
ලංකාව කියන්නේ පුංචි රටක් තමයි. ඒත් අපේ රටේ පලාත් 9ක් තියනවා. දිස්ත්‍රික්ක විදිහට බැලුවොත් දිස්ත්‍රික්ක 25ක්. ඒ වගේම ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්ඨාස විදිහට ගත්තොත් ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්ඨාස 333කුත් ගම් 14412කුත් තියනවා. ඒ කියන්නේ අපේ රට පොඩි රටක් උනාට රට තුළ භූගෝලීය වශයෙන් පරිපාලන වශයෙන් විවිධ බෙදීම් පවතිනවා. ඒ බෙදීම් ද රට තුළ භාවිත කරන භාෂා, ප්‍රාදේශීය ව්‍යවහාර සඳහා හේතු වෙනවා.
මයික්‍රෙෆා්නය අතින් ගත් දේශක ආචාර්යතුමා දිගින් දිගටම කියා ගෙන යයි. කොළඹ පරිසරය උණුසුම් කරමින් හිරු අහසට මුදුන් වෙමින් තිබුණි. විදුලි පංකා කිහිපයක් ක්‍රියාත්මක වුව ද දේශන ශාලාව මේ වන විට සිසුන්ට දැනුනේ පෝරණුවක් ලෙස ය. උදේ ආහාරය සඳහා ගත් බත් කටවල් කිහිපය දිරවා මේ වන විට බොහෝ වෙලා ගත වී ගොස් ඇත. අත් ඔරලෝසුවලින් හා ජංගම දුරකථනවලින් වේලාව වරින් වර පරීක්ෂා කරන සිසු සිසුවියන්ගේ මුහුණුවල රැදී ඇත්තේ නො ඉවසිලිමත් බව ද මානසික පීඩනය දැයි එක් වරටම යමෙකුට වටහා ගත නොහැකිවනු ඇත. මේ අතර දේශන ශාලාවේ පිටවීමේ දොරටු අසළ රැඳී උන් කොණ්ඩය හා රැවුල් වවා ගත් ජේෂ්ඨ සිසුන් කිහිපදෙනෙකු එහි සිටියේ තම දරුවන් රැඟන යාමට බලා සිටින දෙමාපියන් ලෙස ය.
හොඳයි. අදට දේශනය නිමා කරනවා.. අපි මේ පාඩම ඊළඟ සතියේ ඉවර කරමු.
කියමින් දේශකතුමා වේදිකාවෙන් බැස පිටව ගියේ ය. අසුන්වල උන් සිසුන්ගේ මුහුණුවල මදස්මිතියක් පහළවූයේ නිරායාසයෙන් ය. මෙතෙක් නිහඩව තිබුණු දේශන ශාලාව සිසුන්ගේ හඬින් ගිගුම් දෙන්නට විය.
තේජා ඔයා කොහෙද යන්නේ.
අනේ මං හොස්ටල් යනවා.
ඇයි පිකට් එකට යන්නැද්ද?.”
අනේ බෑ අනේ. උදේට හරියට කන්න බැරිවුනා.. කඩලවල ගුල්ලො හිටියනේ.
අයියෝ එහෙමද. ඔයා එහෙනම් හොස්ටල් යන්න. අවුවෙ යන්න බැරි වේවි.
ලක්මි 12ට ළඟයි ඉක්මනින් යමු.
දනු ඔයාල යන්නැද්ද.
අනේ බෑ අපි කොහොමහරි හොස්ටල් පනින්න මේ බැලුවේ. ගෙදරින් බය වෙනවා ගියෝතින්.
කවුද අනේ ගෙදරට කියන්නේ. අපිත් මේ යන්නේ.
ඉක්මනි යමු. අර අය්යලත් ඇවිත් ඉන්නේ.
දනුක උඹ ඔය කෙල්ලො ටික එක්කරගෙන ගේට් එක ළඟට ඉක්මනින් පලයන්. 12ට ළඟයි. පරක්කු වෙනවා කියලා අය්යලා බනිනවා.
*****
“12ට ළගයි ඉක්මන් කරපන් චතූ.
කියමින් සඳා සාදා ගත් සූපය උණු වතුර බෝතලයට දමන්නට විය.
හරි හරි බං. මං මේ සැංඩිගෙ ඇදුම් ටිකක් ගත්තා. උඹ එනකොට ඒකිගෙ අනිත් ඇදුම් ටික අරන් ඇවිත් හෝදලා තියපන්.
“ලිලී සැංඩිව බලන්න යනව කියුවද.
“යන ගමන් අහල බලමු.
ඇදුම් කිහිපයත් සුප් බෝතලයත් ගත් සඳා හා චතූ කාමරයෙන් පිට වී කොරිඩෝවකට ඇතුලු විය. එහි වූ එක් දොරටුවකට තට්ටු කරන්නට විය.
“ලිලී අපි සැංඩි බලන්න යනවා. ඔයාලා එනවද.
“අනේ බං අද නම් එන්න වෙන්නෑ. එසයිමන්ට් එකක් බාර දෙන්න තියනවා 12ට.
“රගූ එනවද.
“ඔව් බං මං එනවා.
“අනේ බං මට අද 1ට එක්සෑම් එකක්. නැත්තන් එන්න හිටියේ. අද රෑට කවුද ඉන්නේ.”\“මම ඉන්නවා. පුලුවන් නම් උඹ හෙට ඉදපන්.
“හරි මං හෙට ඉන්නම්.””
“අපි යනවා බං. අද 12ට පිකට් එකක්නේ. ඒකට කලින් පැනගන්න බැරි අනොත් යන්න වෙන එකකුත් නෑ.
******
“මෙතන අපේ සැරසිලිවලට ඕන කරන ඔක්කොම දේවල් තියනවා. දැන් තියෙන්නේ වැඩේ පටන්ගන්න.
“අද මොකද කට්ටිය අඩු
“අද පිකට් එකට නොයා මෙතනට ආවහම අවුලක් වෙයි කියලා බයේ වෙන්නැති. පිකට් එක ඉවර උනාම කට්ටිය එයි.
“හරි එහෙනම් අපි දැනට වැඩ පටන්ගමු.
“වැඩ කරන ගමන් කන්න මං පොඩි පොඩි කෑම වගයකුත් ගෙනාවා.
“ආ එහෙනම් කාලම වැඩ පටන්ගමු.
“හරි හරි ඉස්සෙල්ල වැඩ පටන්ගමුකෝ.
“ඔන්න වැඩ පටන්ගත්තා.”
කිසිවෙකු පඳුරකට මුවා වී කෑගැසීමත් සමග ගල් හා පොලු මුගුරු වරුසාවක් ඇද හැලෙන්නට විය.
“තිලිනි සුදර්ශී ඔක්කොම දුපන්. ඔන්න ගල් ගහනවා.
*****
“කේ පී ලොක්කට
 එන්න කියාපිය.
මේවට උත්තර
දෙන්න කියාපිය.
අම්මෙ තාත්තෙ.
මේ අහන්න.
අපිත්තෙක්ක
එකතු වෙන්න.
මේ ආකාර සටන්පාඨ කියමින් හා විවිධ හේතුපාට සඳහන් කරන ලද පුවරු අතින් ගත් සිසු සිසුවියන්ගේ විරෝධතා පෙලපාලිය විශ්වවිද්‍යාලයෙන් පිට වී මහා මාර්ගයට පිවිසියහ. ඒත් සමග විශාල රථ වාහන තදබදයක් ඇති විය. පොලීසියෙන් වරින් වර සිසුන් දැනුවත් කළ ද පොලිස් අණ නොතකා විරෝධතා පෙලපාලිය ඉදිරියටම ගමන් කරන්නට විය.
“ඔන්න ගහනවෝ. ඔක්කොම නැමියල්ල... දුවපල්ල..
*****
දුම්වැටියක් දල්වා ගත් පෙරේරා මහතා දවසේ පත්තරය කියවීම සඳහා ස්තෝප්පුවේ වු හාන්සි පුටුවේ දිග ඇදුනේය.
“දින නියමයක් නොමැතිව ශ්‍රීපුර විශ්වවිද්‍යාලය වසා දැමේ.
පුවත්පතේ ප්‍රධාන ශීර්ශපාඨය ලෙස එම ප්‍රවෘත්ථිය සඳහන් විය. දුම් උගුරක් පිට කළ ඔහු එම ප්‍රවෘත්ථිය කියවන්නට විය.
“ඊයේ දිවා කාලයේ විශ්වවිද්‍යාලය තුළ සිසුන් දෙපිරිසක් අතර ගැටුමක් ඇති වී ඇත. ඉන් තුවාල ලත් සිසුන් දෙදෙනෙක් සහ එක් සිසුවියක් මේ වන විට බෝවල රෝහලේ නේවාසිකව ප්‍රතිකාර ලබමින් සිටී. විශ්වවිද්‍යාලයේ එක් කණ්ඩායමක් විසින් අද දිනයේ ක්‍රියාත්මක කිරීමට නියමිතව තිබුණු දානයක් සඳහා ඊයේ දිවා කාලයේ සිසුන් සූදානම් වෙමින් සිටින අතරේ වෙනත් ශිෂ්‍ය කණ්ඩායමක් විසින් එම ශිෂ්‍යයන්ට පහර දි ඇති බව වාර්ථා වේ. එසේම එම විශ්වවිද්‍යාලයෙන් ම ඊයේ දවල් 12ට පමණ ඇරභි විරෝධතා පෙලපාලිය සඳහා පොලිසිය විසින් කඳුලු ගෑස් හා ජල ප්‍රහාර එල්ල කර සිසුන් පලවා හැර තිබේ. ඉල්ලීම් කිහිපයක් මුල් කරගනිමින් විශ්වවිද්‍යාල සිසුන් විසින් මෙම විරෝධතා පෙලපාලිය සංවිධානය කර ඇත. පොලීසියේ ප්‍රහාරයට ලක්ව සිසුන් දස දෙනෙකු පමණ මේ වන විට රෝහල් ගත කර ඇති බව වාර්ථා වේ. මෙම තත්ත්වයන් මත විශ්වවිද්‍යාලය දින නියමයක් නොමැතිව වසා දැමීමට එම විශ්වවිද්‍යාලයේ පාලන අධිකාරිය ඊයේ සවස තීරණය කර ඇත.


ප.ලි.

ඉයන්ගේ පොල් මැල්ලුම් කතා තරඟය ට ලියාගන්න බැරි වුනා. ඒත් මැල්ලුමක් නොලියා කොහොමද? මේ ඒ මැල්ලුමට පසු කතාවයි!


14 comments:

  1. පරක්කුවෙලා කෑමට හම්බෙන මැල්ලුං උනත් නරක නෑ.

    ReplyDelete
  2. තුන්වෙනි වාක්‍යයෙ 'තන බිස්ස' තණ බිස්ස වෙන්න ඕනේ..

    ReplyDelete
    Replies
    1. දවස් 3කට පස්සේ අදයි මේ පැත්තෙ එන්න ලැබුනෙ... වරද පෙන්වා දුන්නට ස්තුති...

      Delete
  3. මම මේ කතාවට ( මැල්ලුමට ) නමක් යෝජනා කරන්නද?

    '12 ට'

    හොඳයිනේ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ලිඛිතා ඇත්තටම මම දැම්ම නමට වඩා ඒක හොඳයි... අදනෙ මේක බලන්න ලැබුනෙ... නැත්නම් කලින්ම වෙනස් කරන්න තිබුන...

      Delete
  4. Replies
    1. ස්තුතී රස්ති... ඔයාගෙ මැල්ලුමත් කියෙව්වා... ඒකත් ලස්සනයි...

      Delete
  5. ලස්සනයි හොඳේ

    ReplyDelete

මේ පෝස්ටුව ගැන ඔබේ සැබෑ අදහස සටහන් කර යන්න.