වෙනදා
වගේ නෙවෙයි. අද මං ආවෙ වෙනදා අටම කරන වැඩේ කරන්න කියල හිතාගෙන.
අපේ
බ්ලොග් කියවන උන්ට වැඩිය අහු නොවිච්ච අපූරු පරිවර්තිකාවක් ඉන්නවා. ඇය බොහොම රසවත්
නිර්මාන තමා පරිවර්තනය ට තෝරා ගන්නෙත්. ඒ වගේම ඇයගේ පරිවර්තන ෂයිලියටත් මම බොහොම
ආසා කරන නිසා, ඔබත් කැමති වෙයි කියල හිතුනු නිසා මේ සටහන දාන්න හිතුනා. කතා විතරක්
නෙවෙයි. ඇය මුල්ම නිර්මාණය විදිහට තෝරාගෙන ියෙන්නේත් කවියක්. එතන ඉඳලා කවි,
කතන්දර, දැනුම සමග විනෝදයත් මේ බ්ලොගය හරා බෙදා හැර තිබෙනවා.
මෙන්න
මේ කතා දෙක තමා ඇය මෑත කාලෙදි අපිට දුන්නෙ.
“ඉතිරිව තිබූ සියලූම ශක්තිය යොදා මැගී
ඔරුව නිවස අසළට ගෙන ආවාය. පළමුව ඇයට කිසිඳු හඬක් ඇසුණේ නැත: කිසිවක් සෙලවෙන බවක්
දුටුවේ නැත. ඔරුව උඩු මහළේ කවුළුවක් වෙත ආසන්නව තිබුණි. ඇය හැකි උපරිම හඬින් කෑ
ගැසුවාය, "අයියේ! අම්මේ! ඔයාලා කොහෙද? මම මැගී!"
ඉක්මණින්ම අට්ටාලයේ කවුළුව විවර වූ අතර ටොම්ගේ කටහඬ ඇසුණි.
"කවුද ඔය? ඔරුවක් තියෙනවද?"
"මේ මම අයියේ - මැගී. අම්මා කෝ?"
"අම්මා මෙහෙ නෑ ගැරම් වලට ගියා පෙරේදා. මං එන්නං පල්ලෙහා ජනේලේ
ලඟට."
"මැගී,
තනියම?" ඔරුව වූ මට්ටමේ වූ කවුළුව විවර කළ ටොම්
ඉමහත් පුදුමයෙන් කීවේය.
"ඔව් අයියේ. නගින්න ඉක්මණට. තව කවුරුවත් ඉන්නවද?" ටොම් ඔරුවට නගින අතරේ මැගී ඇසුවාය.
"නෑ,"
ටොම්
කීවේය. "මෝලෙන් කොටසක් කඩන් වැටිච්ච වෙලාවේ මෝලේ හිටපු කෙනා වතුරට අහු වෙන්න
ඇති මං හිතන්නේ. මං කතා කළා, කතා කළා, උත්තරයක් නෑ. හබල් මට දෙන්න
මැගී." ටොම් ශක්තිමත් දෑතින් ඔරුව හැසිරුවේය. එය යළිත් ඉක්මණින්ම ගංගාවේ දිය
වැල සමග එකතු වූ අතර නොපමාව ඔවුන්ට යළිත් ශාන්ත ඔග්ස් බලා යා හැකි වනු ඇත. නමුත්
ඔවුන් වෙත ගංගාව ඔස්සේ අළුත් අනතුරක් ලඟා වෙමින් තිබුණි. ගං වතුරට හසු වූ
ගබඩාවකින් දිය වැලට එකතු වූ විශාල ලී කොටන් පෙළක් ගංගාව ඔස්සේ පා වී එමින් තිබුණි.
ජලයෙන් යට වූ කුඹුරු මත ඔරුවක නැගී සිටි මිනිසුන් කිහිප දෙනෙක් අනතුර දැක
"ඔරුව දිය වැලෙන් අහකට ගන්න!" යැයි කෑ ගසා ටොම්ට පැවසූහ.
නමුත් එය එක් වරම සිදු කළ හැකි දෙයක් නොවීය. ඉදිරියට නෙත් යොමු කළ
ටොම් ඔවුන් වෙත වේගයෙන් ලඟා වෙමින් තිබූ මරණය දුටුවේය. විශාල ලී කොටන් එකිනෙක ගැටී
දිය පහර හරහට විශාල බාධකයක් ලෙසින් වේගයෙන් ඉදිරියට ඇදී එමින් තිබුණි.
"ඒක එනවා, මැගී!" යැයි ගැඹුරු ගොරහැඬි හඬකින් කෑ ගැසූ ටොම් හබල් අත් හැර
මැගීව තුරුළු කරගත්තේය.
ඊලඟ මොහොතේ ඔවුන්ගේ ඔරුව ජල තලය මත පෙනෙන්නට නොවීය - විශාල බාධකය
පමණක් ජයග්රාහී ලීලාවෙන් නොනැවතී ඉදිරියට ඇදෙමින් තිබිණ.
ඔරුවේ පතුල යළිත් මතු වී උදා හිරු එළියෙන් රන් වන් පැහැ ගත් ජල තලය
මත කළු ලපයක් සේ දිස් විය - නමුත් සොයුරාත් සොයුරියත් කිසිදා වෙන් නොවන සේ එකට
වෙලී ජල කඳ තුළ අතුරුදන්ව ගොස් සිටියෝය.”
(පරිවර්තනයකි.)
“ඩෙලුරියස් අගනුවර ආසන්න වන තෙක්ම
දෙදෙනා අතර වැඩි කතාබහක් සිදු වූයේ නැත. ජනාකීර්ණ ප්රදේශ වලදී ලීසල්ව ඉදිරියෙන් යවා
පරතරයක් ඇතිව පසුපසින් එන්නට ජේම්ස් වග බලා ගත්තේය. අවසානයේ අගනුවර පෙනෙන මානයේදී
පළතුරු බීම සලක් අසලදී ලීසල්ව පසුකර ආ ජේම්ස් අසු නතර කොට බිමට බසිනු දුටු ලීසල්ද
ඔහුව අනුගමනය කළාය. නිහඬවම වෙළඳ සැල තුළට ගමන් කළ ඔහු ලීසල්ගෙන් කිසිවක් නොවිමසාම
මිදි යුෂ පාන වීදුරු දෙකක් ඇණවුම් කොට කෙළවරේ වූ මේසයක් වෙත ගොස් අසුන් ගත්තේය.
ලීසල්ද ඔහු පසුපසින් ගොස් ඔහු අසළින් අසුන් ගෙන ඔහු දිගු කළ වීදුරුව අතට ගත්තාය.
"වැඩි වෙලා මෙතන රැඳෙන්න බෑ..."
ජේම්ස් දෙතොල් නොසොල්වා ඇසෙන නෑසෙන හඬින් ඇයට සමීප වී කීවේය.
"මං දන්නවා. ඇයි මෙතන නතර වුනේ?" ලීසල් තම පැනය ඉදිරිපත් කළාය.
"මෙච්චර වෙලා කල්පනා කළත් මට තාම
තීරණයක් ගන්න බෑ..." ඔහු සිය බඳුන දෙස නෙත් යොමාගෙනම මිමිණුවේය. ඔහු
උවමනාවෙන්ම ඇයව ගෞරවාන්විතව ඇමතීම මග හරින බව ඇයට වැටහුණි. සැබැවින්ම මෙවන් තැනකදී
එලෙස අමතනු කිසිවෙකුගේ හෝ කන වැකුණහොත් එය කෙතරම් භයානක වනු ඇත්දැයි ඇය දනියි.
"මොකක් ගැනද?"
ජේම්ස් වඩාත් ඇයට ආසන්න විය. "අපි දෙන්නා අතර මොන වගේ
සම්බන්ධයක් තියෙන විදිහටද අපි හැසිරෙන්න ඕනේ?"
ලීසල් ඔහු දෙස බලාගෙන බීම උගුරු කිහිපයක්ම පානය කළාය. "තෝමස්
මොකද්ද කිව්වේ?" ඇයද ඔහු තරමටම හඬ පහත් කොට කතා කළාය.
ජේම්ස් නැවතත් රතු වනු ඇය දුටුවාය. "ඒ කියපු එක කරන්න බෑ."
ඔහු කීවේය.
"ඇයි ඒ?"
ජේම්ස් නිහඬව හිස සැලුවා පමණි.
"වැඩිය හොඳ කොහොමද?"
"මං දන් නෑ. මට තේරෙන්නෙ නෑ."
"තෝමස් මොකද්ද කිව්වේ කියන්නකෝ."
ජේම්ස් යළිත් හිස දෙපසට වැනුවේය. ලීසල්ට කාරණය වැටහුණි. ඇයද රතු විය.
"එයා කිව්වේ අපි දෙන්නට යාළු වෙච්ච දෙන්නෙක් වගේ ඉන්න කියලද? කොල්ලයි කෙල්ලයි වගේ?"
ජේම්ස් වරක් ඈ දෙස බලා ඉවත බලාගත්තේය. "ඊට හපං දෙයක්."
"ඒ කිව්වේ?"
"බැඳපු දෙන්නෙක් වගේ ඉන්න කිව්වා."
ලීසල්ට බීම උගුර ඉස්මොල්ලේ යන්නට ගොස් අමාරුවෙන් වළක්වාගත්තාය.
"ඒ මොකද එයා එහෙම එකක් කිව්වේ?"”
(ස්වතන්ත්ර
නිර්මානයකි)
මේ
2012 ඉඳලා බ්ලොග් ලියන පරන බ්ලොග් රචිකාවක්. ලියන්න පටන්ගත්තම එකදිගට ම ලියාගෙන
ගිහින් ටික කාලයක් විවේක අරගෙන එහෙම ආයේ එක දිගට ලියන්නියක් විදිහට මං අඳුරගෙන
ඉන්නෙ. ඔබ ම කියවලා හොඳනම් එතන ම කොමෙන්ට් කරන්න.